దివినుండి  భువికి ఓక
తొక చుక్క జారింది..

తనే

 “” నా చెలి ””

ఆందమైన నవ్వు 
నా చెలికి
దెవుడు ఇచ్చిన వరం..

ముక్కు మిద కొపం
నా చెలికి చాలా
ఆందం..

ఛురుక్కుమని చుసే
కళ్ళు నా చెలికే సొంతం..

కందిరిగా లాంటి నడుము కుడా
నా చెలికే సొంతం..


నా చెలి
నడుస్తుంటె  
ఆహ గల గల పారె
గొదావరె..

ఏమని వర్ణించను

కవి నైతిని కాదు
వర్ణించడానికి..
కలమునైతిని కాదు
ఛిత్రించడానికి…..!!!